Een belangrijke reden dat we worstelen met het vervullen van Jezus’ grote opdracht, is dat we schuldig zijn aan het feit dat we onszelf niet verloochenen.
Zelfverloochening is niet hetzelfde als het jezelf onthouden van bepaalde zaken. Studenten, sporters en occultisten ontzeggen zich van alles en nog wat om hun doelen te bereiken. Maar het ultieme doel van zelfonthouding is zelfverheerlijking. Het ultieme doel van zelfverloochening is het eren van God.
Jezus sprak over zelfverloochening in de context van de belangrijkste worsteling in het leven: de strijd om de troon, de worsteling over wie God is. Jezus gaat die strijd niet aan; Hij heeft allang gewonnen. Hij bezit reeds de troon en in zijn genade en goedgunstigheid wil Hij die plaats met ons delen. Maar wij willen zelf koning van ons leven zijn. Tot het moment dat we onszelf verloochenen en erkennen dat we iets willen wat ons niet toebehoort, namelijk de rol van God in ons leven, zullen we nooit vrede hebben met onszelf en met God, en zullen we nooit vrij zijn.
Je bent niet geschapen om onafhankelijk van God te functioneren. Ook je ziel is niet ontworpen om heerser te zijn. Je zult of God en zijn Koninkrijk dienen, of satan en zijn koninkrijk. Zelfzucht, zelfdienstbaarheid, zelfrechtvaardiging, zelfverheerlijking, zelfgerichtheid en zelfverzekerd leven, is het leven voor en dienen van de wereld, het vlees en de duivel. Aan de andere kant betekent zelfverloochening niet dat je jezelf vermoordt. God wil ons niet vernietigen; hij probeert ons te herstellen.
Als je jezelf verloochent, nodig je God uit om de troon in je leven te bestijgen, om bezit te nemen van wat Hem toekomt, zodat je zult functioneren als iemand die levend is in Christus. Jezelf verloochenen is essentieel voor geestelijke vrijheid.