Deze tekening is gemaakt door de zoon van Jan de Potter. Wat ziet u? Wat ontbreekt er?
‘Verneder u dan onder de krachtige hand van God, opdat Hij u op Zijn tijd verhoogt. Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u. Wees nuchter en waakzaam; want uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij zou kunnen verslinden. Bied weerstand aan hem, vast in het geloof, in de wetenschap dat hetzelfde lijden ook aan al uw broeders in de wereld opgelegd wordt.’
1 Petrus 5:6-9 (HSV)
Vanuit mijn kennis van de Schrift was ik me al langer bewust dat vergeven nodig is om vrij te zijn in Christus. Tot nu toe was dat enkel een woord van kennis voor mij, maar door het volgen van de cursus Groeien in Genade ben ik niet alleen gaan inzien, maar vooral ook gaan ervaren dat het juk van Jezus licht is.
De stap om iemand te vergeven, kan heel moeilijk zijn, zeker als de pijn diep zit. Maar de keuze om de pijn aan het kruis te nagelen en mensen die je pijn hebben gedaan te zegenen, geeft na de strijd zoveel rust. Pas nu ik door de Stappen naar het Ervaren van Gods Genade ben gegaan, besef ik me welke last ik mezelf had opgelegd. Wat een last ik onbewust meesleepte. Door vergeving uit te spreken, ben ik nu vrij van die last. Nog niet genezen van alle pijn, nog niet verlost van alle bitterheid, maar dat proces is nu wel in gang gezet.
Tot nu toe kon ik het moeilijk vatten dat een juk licht kan zijn. Het juk van de zonde is een zware last, zelfs te vergelijken met een molensteen die rond je nek gebonden is. Wanneer Jezus in Mattheüs 11:28-30 zegt dat we Zijn juk mogen opnemen, is dat om ons de weg eigen te maken om God lief te hebben met heel ons hart en verstand en anderen als onszelf. Anderen vergeven en bolwerken afbreken, is daarbij essentieel.
Dat Jezus’ juk zacht en licht is, betekent niet dat het geen inspanning van ons vergt, in tegendeel. Hem volgen gebeurt niet vanzelf maar is een manier van leven die bij ons past in ons mens-zijn. Uiteindelijk is het de Schepper zelf die ons oproept te doen wat Hij voor ons voorzien heeft. Wanneer wij ons gewillig laten leiden door wat God van ons vraagt wordt Zijn wet Zijn weg. Groeien in Genade heeft mij handvaten gegeven in het leren vergeven van mensen.
Vergeven is niet een formaliteit nadat je een ruzie hebt bijgelegd maar het is, zelfs tijdens een ruzie, een essentiële stap in het liefhebben van de ander. We worden opgeroepen om lief te hebben ook als je de ander als een vijand ziet. Dit betekent niet dat je de ander daarmee gelijk geeft, maar een houding van vergeven helpt om die ander niet te (ver)oordelen, ook al ben je het oneens met hem/haar. Daarin ligt het juk van Jezus, Zijn gebod van liefde handen en voeten geven, zelfs als de omgang met andere mensen moeilijk gaat.
Liefde tonen aan mensen hoeft niet te betekenen dat je die ander innig graag ziet. Dat is de definitie van liefde die de 19e-eeuwse romantiek aan de wereld gaf en waar de nadruk ligt op je goed voelen door wat de ander doet/zegt en je goed voelen omwille van vredevolle/rustgevende omstandigheden. Gods liefde is in vrede kunnen omgaan met elkaar, inclusief die mensen waarmee je in conflict ligt. En dan gaat het niet over ‘die ander heeft dit en dat gedaan’, maar dan gaat het enkel en alleen over je eigen houding naar die ander, ongeacht wat de ander ooit heeft gezegd of gedaan.
Het fundament van het leven is en blijft Christus, maar ik sta niet meer op het kale beton. Veel van mijn eigen bouwsels heb ik leren afbreken en dat is goed, dat was nodig. Om in de spreekwoordelijke zienwijze van een huis te blijven spreken, leefde ik als een klein kind dat een lego huis wil bouwen. Wat resulteerde in instabiele muren die schots en scheef stonden. Ik kan nu deel voor deel die stukken bij God brengen. En het bijzondere is dat Hij juist dezelfde stenen neemt en er een stevig bouwwerk van maakt.
Er is mij nog altijd hetzelfde overkomen, mijn verleden is niet veranderd. Maar zoals Romeinen 8:28-30 belooft, werken die gebeurtenissen vanaf nu ten goede; tot opbouw van mij. En ik kom stilletjes aan vrij van de pijn, verdriet en bitterheid. Al van voor de grondlegging van de aarde zijn wij allen geroepen om Christus’ voorbeeld te volgen. Bedenk dan waar hij de woorden sprak: ‘Vader vergeef hen, want ze weten niet wat ze doen.’
Ik kan jullie aanraden om ook tot die diepere bevrijding te komen. In het doorlopen van de cursus zijn mij twee zaken heel duidelijk geworden. Van beiden wist ik het wel, ik kende de ‘theorie’ om het zo te zeggen, maar ik had het nooit laten doordringen. Het eerste onderwerp dat er bij mij inhakte (positief bedoeld) was het besef dat ik gewoon aanvaard ben zoals ik ben. Ik hoef niet te voldoen aan de verwachtingen van de mensen rondom me. God aanvaardt mij zoals ik ben. En ook al ben ik verre van perfect, ik ben welkom.
Het tweede domein dat tot mij is doorgedrongen, is de kracht van vergeving. Daar sprak ik eerder ook al over, maar ik kan het niet vaak genoeg benadrukken. Door deze cursus en de Stappen heen ben ik mensen gaan vergeven die ik hartstochtelijk haatte. En alhoewel de pijn en de bitterheid er nog zijn, weet ik dat ik zowel mijn pijn als ook de personen in kwestie telkens opnieuw bij God kan brengen. In vertrouwen op de Almachtige weet ik dat er een dag zal komen dat ik vrij kom van deze kwelling.
Groeien in genade is een proces, dat wel begint maar nooit stopt. Het is een steeds aanwezig verlangen om nog dichter bij mijn Verlosser te willen leven. Ik heb met Hem de afspraak gemaakt dat wanneer mijn gedachten afdwalen naar iemand, dat ik dan die persoon ga zegenen, ongeacht wie het is en waar ik aan denk. Als de gedachte aan die persoon samengaat met negatieve gevoelens, dan spreek ik de vergeving (opnieuw) uit over die negatieve herinnering.
Reeds vele jaren sliep ik slecht door omstandigheden van toen. Maar het slecht slapen bleef duren. Het moment dat ik mijn hoofd neerlegde was het onmiddellijk weer klaarwakker. Door deze cursus heen en zeker door de Stappenavonden, ben ik beter gaan slapen. Ik kan me nu gewoon neerleggen en ik val doorgaans snel in slaap. Door de Stappen en de bolwerkneerhalers heen ben ik mezelf gaan aanvaarden. Door het actief en bewust vergeven van mensen die mij dat ontnomen hadden, ben ik letterlijk en figuurlijk tot rust gekomen. Er is geen twijfel over de kracht van genade. Genade is geen theorie van ‘iets dat in de bijbel staat dat we moeten doen’ maar het is een impactvolle actieve levenshouding die echt verandering brengt.
Om terug te komen op de woorden van 1 Petrus: Onze tegenstander gaat rond als een brullende leeuw. Maar wanneer we de kracht van vergeving toepassen, kan hij wel brullen maar niet bijten. Daarom mist de leeuw zijn tanden in de tekening. Gods liefde maakt hem machteloos!
Jan de Potter